کد مطلب:129580
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:143
ضرغامة بن مالک تغلبی
سـماوی گوید: وی همانند نامش ضرغام (شیر) بود. او از شیعیان و از كسانی بود كه با مـسـلم بـیـعـت كـردند و چون مردم مسلم را رها كردند، همراه ابن سعد بیرون رفت. آنگاه به حسین گروید و در ركاب آن حضرت جنگید و پس از نماز ظهر به شهادت رسید. خداوند از او خشنود باد. [1] .
ابومخنف گوید: آنگاه ضرغامة بن مالك به میدان آمد و این رجز را می خواند:
مالك ضرغام در حمایت از بزرگواران به شما ضربتی جوانمردانه می نوازد، او از خداوند مالك علام امید پاداش كامل دارد.
سـپـس بـه دشـمـن حمله كرد و مردانه جنگید و بر مشكلات بزرگ شكیبایی ورزید تا آنكه شـصـت سـوار را كـشـت و شماری دیگر را مجروح ساخت و سپس كشته شد. خدای از او خشنود باد. [2] .
در زیـارت نـاحـیـه ی مـقـدسـه بر وی چنین درود فرستاده شده است: «سلام بر ضرغامة بن مالك». [3] .
[1] همان، ص 99.
[2] وسيلة الدارين، ص 157، شماره 78.
[3] بحار الانوار ج 45، ص 71؛ و ج 101، ص 273.